تلاش برای تعیین کمی گلوکز در ادرار به ادرار برمی گردد اواسط دهه 1800 و اساس مراقبت مدرن از دیابت را بنیان نهاد. مهمترین پیشرفت در تجاری سازی آزمایش قند ادرار در سال 1908 ، زمانی که بندیکت انجام شد یک معرف مس برای گلوکز ادرار تولید کرد ، بیش از 50 سال با برخی تغییرات استفاده شده است (1). روش دست و پا گیر گرمایش بیشتر شد در سال 1945 با توسعه Clinitest (ایمز ، Elkhart، IN) ، که دارای یک معرف مس اصلاح شده است قرص گلوکز اکسید شد و مقدار گلیکوزوری نیز وجود داشت متناسب با رنگ محلول گرم شده بود. در سال 1965 ، ایمز اولین نوار آزمایش قند خون را ایجاد کرد ، دکستروستیکس ، با استفاده از گلوکز اکسیداز. یک قطره بزرگ خون روی نوار قرار گرفت و بعد از 60 ثانیه شسته شد دور. سپس رنگ تولید شده با نمودار موجود مقایسه شد بطری برای ارزیابی کمی کمی گلوکز خون. این نوار اولیه برای مطب پزشکان بود ، نه برای استفاده در منزل. اولین قند سنج در دهه 1970 با استفاده شد دکستروستیکس ، اما دقت و صحت آن ضعیف بود. در اواسط دهه 1970 مفهوم استفاده بیماران از خون داده های گلوکز در خانه مورد بررسی قرار گرفت ، و تا سال 1980 ، دکستومتر راه اندازی شد. این متر از Dextrostix استفاده کرده است به همراه نمایشگر دیجیتال. در طول دهه 1980 ، متر و نوارهایی که به خون کمتری نیاز دارند در دسترس قرار گرفتند ، همه ارزان تر قیمت نظارت بر قند خون (SMBG) به خودی خود انجام شد استاندارد مراقبت ، به ویژه برای بیماران با نوع 1 دیابت. این پیشرفت ، همراه با آزمایش A1C و انسولین پمپ درمانی ، کنترل دیابت و آزمایش عوارض ، که به مدت طولانی جواب مثبت داد بحث در مورد رابطه بین کنترل گلوکز و عوارض دیابت (2). از اواخر دهه 1980 ، 1990 و اوایل 2000 ، SMBG فناوری همچنان بهبود می یابد. مرحله حذف خون از بین رفته بود ، مقدار کمتری خون لازم بود ، نوارهای الکتروشیمیایی ، طیف وسیع تری از هماتوکریت مجاز بود و آزمایشات جدید آنزیمی انجام شد استفاده شده. لانت ها نیز بهبود یافتند. تا سال 2010 ، SMBG عملاً کار می کرد بدون درد و برای همه بیمارانی که انسولین دریافت می کنند توصیه می شود.